Hermanus, de bekendse plek om walvissen te spotten
In Swellendam overnachtten wij gelukkig maar 1 nacht. De locatie was mooi, ons onderkomen minder. Wij sliepen in een oude paardenstal. Weliswaar opgeknapt, maar erg simpel.
Na het ontbijt zijn wij eerst Swellendam ingegaan om bij een bank geld te wisselen. Ik wilde Euro's wisselen voor Randen. In Afrika hadden wij al behoorlijk veel meegemaakt. Deze ochtend kon er een nieuwe eraring worden bijgeschreven. Eerst meldde ik mij bij de Ned. Bank. Daar wisselde men geen geld. Men verwees mij naar de First National Bank (FNB). Daar moest ik de gebruikelijke procedure volgen. Je kent dat wel, paspoort, gegevens uit Nederland, telefoonnummer etc. Daarna leverde ik € 700,00 in om te wisselen. Na 10 minuten wachten bleek ik maar € 400,00 te kunnen wisselen. De bank mocht niet meer dan 6000,00 Rands wisselen. De beamte was ijverig aan het typen. Ik ben op een geven moment maar naar buiten gaan kijken. Na een half uur wachten kreeg ik de mededeling dat het omwisselen niet lukte. Ik moest maar naar een andere bank gaan. Sacherijnig van al het wachten heb ik daarna maar geld uit de muur getrokken.
Na dit oponthoud snel op weg gegaan naar het zuidelijkste puntje van Zuid-Afrika. Dit is het dorpje l'Agulhas. Vertrokken wij uit Swellendam met mooi weer en 22 graden, onderweg kregen wij voor het eerst overdag een regenperiode. In de regen daalde de teperatuur naar 14 graden.
Ernst en Corrie waren nog niet eerder in l'Agulhas geweest. Wij wel. Voor ons geen probleem omdat je altijd weer andere dingen ziet. Uiteraard zijn wij naar het punt gegaan waar twee oceanen bij elkaar komen. Aan de linkerzijde de Indische Oceaan, aan de rechterzijde de Atlantische Oceaan. Het grootste verschil is de temperatuur van het water. De Indische Oceaan heeft doorgaans een temperatuur van 20 tot 27 graden. De Atlantische Oceaan 9 tot 15 graden.
Natuurlijk zijn er foto's gemaakt. Ook de bekende vuurtoren is bezocht. Gerben is helemaal naar boven geklommen en heeft vanaf de vuurtoren enkele foto's gemaakt van de omgeving.
Daarna doorgereden via Bredasdorp naar Hermanus waar wij rond half vier onze auto' s in het centrum parkeerden. Op de boulevard hebben wij toch nog de eerste walvis gespot. Weliswaar een eind uit de kust, maar toch hebben wij er een gezien. Ook nog een praatje gemaakt met de walvis crier die op een hoorn blaast als er een walvis is gesignaleerd. Daarna zijn wij doorgereden naar onze B&B. Een fantastische accommodatie met alles erop en er aan. Vier sterren. House on Westcliff genaamd. Morgen gaan wij het water op met een boot om de walvissen van heel dichtbij te zien. Jullie horen er morgen meer over.
Overnachting in Swellendam, de derde VOC-stad van Zuid-Afrika
Helaas is dit weer onze laatste dag in Wilderness. Wij vertrokken bijtijds omdat wij onderweg nog een gamedrive wilden maken in Garden Route Game Lodge in Albertinia. Dit zou onze laatste kans zijn om de ´big five´ alsnog te kunnen bewonderen. Dit is een privé park waar de big five in principe kan worden gespot. Wij waren keurig op tijd en konden nog een kopje koffie drinken op het terras.
Om 11.00 uur begon onze gamedrive. De terreinwagen had 10 zitplaaten. Onze groep bestond uit 9 personen. Bij de ingang van het wildparkspotten wij twee olifanten. Daarna een groep zebra's en een behoorlijk aantal struisvogels. Onze gids vertelde dat het park ongeveer 2700 ha groot was. Even later arriveerden wij bij een redelijk grote drinkplaats waar veel elanden en waterbokken liepen. Er was een apart gedeelte waar vier leeuwen rondliepen. Die konden wij op afstand fotograveren. Wij mochten niet al te dichtbij komen omdat dit te gevaarlijk was. Vanzelfsprekend zijn de leeuwen gefotografeerd. De "big four" hadden wij nu op de foto. Nu de luipaard nog.
Iets verderop ontdekten wij drie rhino's. De gids vertelde ons dat deze dag en nacht bewaakt werden in verband met de stroperij. De hoorn van een neushoorn brengt in Azië heel veel geld op. Dit jaar zijn er in Zuid-afrika al meer dan 1000 neushoorns illegaal gedood om de hoorn. Verleden jaar meer dan 1400. Nog enkele jaren verder, dan zijn de neushoorns uitgestorven.
De laatste dieren die wij zagen waren drie giraffen. Als tussenstop vonden wij dit een leuke gamedrive.
Daarna hebben wij onze reis naar Swellendam vervolgd. Rond de klok van vier uur waren wij op onze bestemming. Ons onderkomen was een monumentaal pand uit het jaar 1700. Het pand dateert uit de VOC-periode. Swellendam was de derde VOC-stad van Zuid-Afrika. Ons onderkomen was erg gedateerd. Gelukkig slapen wij er maar een nacht. Morgen trekken wij weer verder richting kust.
Een van de hoogste bomen van Zuid-Afrika staat vlak bij Wilderness
De weersomstandigheden waren helaas verslechterd. De zon was verdwenen en het was een stuk kouder geworden. Wij besloten om een wandeling te gaan maken in de directe omgeving. Hilda had ons verteld dat er in de regio een bos was waar één van de hoogste bomen stond van Zuid-Afrika. Wij zijn op zoek gegaan naar deze boom en uiteraard is die gevonden. Het was inderdaad een zeer grote boom van 800 jaar oud met een hoogte van 33 meter en een stamomtrek van 12 meter. Uiteraard is daar een foto van gemaakt.
Na onze wandeling zijn wij met de auto door het Wilderness natuurpark gereden en zijn vanuit een vogelhut diverse watervogels gespot. Dit natuuurgebied hadden Cobie en ik 3 jaar geleden met Jan en Jannie ook al eens bezocht. De woning van Hilda en Jannie staat aan de rand van dit fraaie natuurpark. Vanuit de achtertuin kijk je zo het natuurgebied in. Dat wisten wij natuurlijk 3 jaar geleden nog niet.
Bezoek aan Mosselbaai
Wederom een zonnige start van de dag. Zodanig, dat er opnieuw op het terras kon worden ontbeten. Vanwege het mooie weer, planden wij een autorit naar Mosselbaai. Deze plaats is 65 km verwijderd van Wilderness en bekend van Bartolomeus Diaz, de Portgeesche ontdekker van Mosselbaai. Hij zette daar als eerste Europeaan voet aan wal in 1488. In de haven van Mosselbaai is een museum ingericht waarin een replica staat opgesteld van het schip waarmee Bartolomeus Diaz van Portugal naar Mosselbaai is gevaren. De toenmalige reis duurde 6 maanden. Het nagebouwde schip is ook op eigen kracht naar Mosselbaai gevaren. Echter aanzienlijk sneller dan in 1488. De reistijd bedroeg 3 maanden. Het schip is exact nagebouwd volgens de oorspronkelijke tekeningen die bewaard zijn gebleven. Na dit museum uitgebreid te hebben bekeken is in een nabij gelegen strandpaviljoen koffie gedronken op het terras. Het paviljoen was een beetje vergane glorie en dateert uit de jaren ´20 van de vorige eeuw.
Rond een uur of 3 zijn wij weer teruggreden naar Wilderness. In George is nog gezocht naar een cardreader om foto´s van mijn camera te dowdloaden naar mijn tablet. Helaas zonder resultaat.
De dag werd afgesloten met een heerlijke vischotel in het Strandhotel van Wilderness.
Bezoek aan Knysna
Een nieuwe dag in Wilderness. Vanwege het mooie weer konden wij heerlijk ontbijten op het terras van onze vakantiewoning die door Hilda en Janny aan ons ter beschikking was gesteld. De tuin bij "Die Wilde Nessie" (dit is de naam van de vakantiewoning), was een paradijs voor vogels. In het midden van de tuin stond een prachtig bloeiende boom waarvan ik inmiddels de naam van Hilda heb doorgekregen. De naam is Bottlebrush en afkomstig uit Australie. Alle takken hingen krom van de prachtige rode bloemen waarin naar onze idee heel veel insekten huisden. Vermoedelijk was dit de reden dat er zoveel vogels in deze boom naar voedsel zochten. Ernst heeft bijgehouden hoeveel soorten vogels hij heeft gespot. Hij heeft dat in een boekje geschreven dat in de woning lag.
Na het ontbijt zijn wij naar het dorpje Knysna vertrokken om de zogeheten "Heads" te bezichtigen. Wij zijn met de auto naar het hoogste uitkijkpunt gereden waardoor wij een prachtig uitzicht hadden op de "Heads". Voor degenen die niet weten wat de "Heads" zijn, zal ik proberen dit uit te leggen. De rotsachtige kust van de Indische Oceaan wordt hier onderbroken door een lagune die in open verbinding staat met zee. Het binnenmeer is dus onderhevig aan de getijden van eb en vloed. De baai loopt dus tweemaal per dag vol met helder zeewater. De "Heads" zijn de rotspartijen aan weerskanten van de baai waar het zeewater landinwaards stroomt. Na een aantal mooie foto´s te hebben gemaakt zijn wij weer ´afgedaald´ naar lagere regionen. Bij de vuurtoren beneden zijn ook wat foto´s gemaakt. Beneden in het restaurant is een kopje koffie gedronken.
In de baai liggen twee schiereilanden. Beide schiereilanden zijn door onsbezocht. Op Leisure Isle hebben Ernst en Corrie elf jaar geleden overnacht in een B en B. De woning hebben wij ook nog kunnen vinden.
Daarna zijn nog wat winkeltjes in het Waterfront bekeken en zijn wij weer teruggereden naar Wilderness. Omdat het behoorlijk warm weer was is nog een strandwandeling gemaakt op het prachtige zandstrand bij Wilderness. Daarbij genoten van de prachtige golven van de branding en het heldere zeewater.
Bij de Spar Supermarkt inn Wilderness zijn nog wat boodschappen gedaan voor het avondeten. Ook in de woning van Hilda en Janny was het selfcatering.
Ons verblijf in Wilderness en omgeving
Dit was onze eerste dag in Wilderness. Op aanraden van Hilda en Janny zijn wij 's ochtends naar de markt geweest in Sedgefield. Dit dorpje ligt ongeveer 20 km van Wilderness. De markt was een combinatie van Farmersmarkt en een markt voor Arts en Craft. Zeg maar ambachtelijke kunstnijverheid. Het was een zeer druk bezochte markt, die iedere zaterdag wordt gehouden. Bewoners uit de wijde omgeving komen hier hun inkopen doen.
In de middag zijn Ernst en ik eerst naar de politie van het vliegveld George geweest om aangifte van de diefstal te doen van mijn laptob en filmcanera. De dienstdoende politieagenten hebben melding gemaakt van de diefstal van mijn laptop en filmcamera maar voegden er aan toe dat wij toch naar het Hoofdbureau van Politie moestengaan in de stad George zelf. Daar kon men een uitvoerig Proces Verbaal opmaken ten behoeve van de verzekering in Nederland. De aangifte nam veel tijd in beslag. Ernst en ik verbaasden ons over de bureaucratie op dit politiebureau. Er waren op een gegeven moment drie politieambtenaren mee bezig die allemaal dezelfde vragen stelden. Uiteindelijk ontving ik van de Hoofdcommissaris het definitieve Proces Verbaal dat was ondertekend en afgestempeld door de hoogste politiefunctionaris. Al met al was daarmee een groot deel van demiddag gemoeid. Onze avondmaaltijd nuttigden wijbij een uitstekende pizzeria in het dorpje Wilderness.
Zondag 26 oktober 2014.
Een nieuwe dag in Wilderness. Vanwege het mooie weer konden wij heerlijk ontbijten op het terras van onze vakantiewoning die door Hilda en Janny aan ons ter beschikking was gesteld. De tuin bij "Die Wilde Nessie" dat is de naam van de vakantiewoning, was een paradijs voor vogels. In het midden van de tuin stond een prachtig bloeiende boom waarvan ik inmiddels de naam van Hilda heb doorgekregen. De naam is Bottle Brush, afkomstig uit Australie. Alle takken hingen krom van de prachtige rode bloemen waarin naar onze idee heel veel insekten huisden. Vermoedelijk was dit de reden dat er zoveel vogels in deze boom naar voedsel zochten. Ernst heeft bijgehouden hoeveel soorten vogels hij heeft gespot. Hij heeft dat in een boekje geschreven dat in de woning lag.
Na het ontbijt zijn wij naar het dorpje Knysna vertrokken om de zogeheten "Heads" te bezichtigen. Wij zijn met de auto naar het hoogste uitkijkpunt gereden waardoor wij een prachtig uitzicht hadden op de "Heads". Voor degenen die niet weten wat de "Heads"zijn, zal ik proberen dit uit te leggen. De rotsachtige kust van de Indische Oceaan wordt hier onderbroken door een lagune die in open verbinding staat met zee. Het binnenmeer is dus onderhevig aan de getijden van eb en vloed. De baai loopt dus tweemaal per dag vol met helder zeewater. De "Heads" zijn de rotspartijen aan weerskanten van de baai waar het zeewater landinwaards stroomt. Na een aantalmooie foto´s te hebben gemaakt zijn wij weer ´afgedaald´ naar lagere regionen. Bij de vuurtoren beneden zijn ook wat foto´s gemaakt. Beneden in het restaurant is een kopje koffie gedronken.
In de baai liggen twee schiereilanden. Beide schiereilanden zijn door onsbezocht. Op Leisure Islehebben Ernst en Corrie elf jaar geleden overnacht in een B en B. De woning hebben wij ook nog kunnen vinden.
Daarna zijn nog wat winkeltjes in het Waterfront bekeken en zijn wij weer teruggereden naar Wilderness. Omdat het behoorlijk warm weer was is nog een strandwandeling gemaakt op het prachtige zandstrand bij Wilderness. Daarbij genoten van de prachtige golven van de branding en het heldere zeewater.
Bij de Spar Supermarkt inn Wilderness zijn nog wat boodschappen gedaan voor het avondeten. Ook in de woning van Hilda en Janny was het selfcatering.
Maandag 27 oktober 2014
Wederom een zonnige start van de dag. Zodanig, dat er opnieuwop het terras kon worden ontbeten. Vanwege het mooie weer, planden wij een autorit naar Mosselbaai. Deze plaats is 65 km verwijderd van Wilderness en bekend van Bartolomeus Diaz, de Portgeesche ontdekker van Mosselbaai. Hij zette daar als eerste Europeaan voet aan wal in 1488. In de haven van Mosselbaai is een museum ingericht waarin een replica staat opgesteld van het schip waarmee Bartolomeus Diaz van Portugal naar Mosselbaai is gevaren. De toenmalige reis duurde 6 maanden. Het nagebouwde schip is ook op eigen kracht naar Mosselbaai gevaren. Echter aanzienlijk sneller dan in 1488. De reistijd bedroeg 3 maanden. Het schip is exact nagebouwd volgens de oorspronkelijke tekeningen die bewaard zijn gebleven. Na dit museum uitgebreid te hebben bekeken is in een nabij gelegen strandpaviljoen koffie gedronken op het terras. Het paviljoen was een beetjevergane glorie en dateert uit de jaren ´20 van de vorige eeuw.
Rond een uur of 3 zijn wij weer teruggreden naar Wilderness. In George is nog gezocht naar een cardreader om foto´s van mijn camera te dowdloaden naar mijn tablet. Helaas zonder resultaat.
De dag werd afgesloten met een heerlijke vischotel in het Strandhotel van Wilderness.
Dinsdag 28 oktober 2014.
De weesromstandigheden waren helaas verslechterd. De zon was verdwenen en het was een stuk kouder geworden. Wij besloten om een wandeling te gaan maken in de directe omgeving. Hilda had ons verteld dat er in de regio een bos was waar een van de hoogste bomen stond van Zuid-Afrika.Wij zijn op zoek gegaan naar deze boom en uiteraard is die gevonden. Het was inderdaad een zeer grote boom van 800 jaar oud met een hoogte van 33 meter en een stamomtrek van 12 meter. Uiteraard is daar eenfoto van gemaakt.
Na onze wandeling zijn wij met de auto door het Wilderness natuurpark gereden en zijn vanuit een vogelhut diverse watervogels gespot. Dit natuuurgebied hadden Cobie en ik 3 jaar geleden met Jan en Jannie ook al eens bezocht. De woning van Hilda en Jannie staat aan de rand van dit fraaie natuurpark. Vanuit de achtertuin kijk je zo het natuurgebied in. Dat wisten wij natuurlijk 3 jaar geleden nog niet.
Woensdag 29 oktober 2014
Helaas is dit weer onze laatste dag in Wilderness. Wij vertrokken bijtijds omdat wij onderweg nog een gamedrive wilden maken in Garden Route Game Lodge in Albertinia. Dit zou onze laatste kans zijn om de ´big five´ alsnog te kunnen bewonderen. Van die dag is al een verslag gemaakt. Wij waren die dag op weg naar Swellendam.
Einde verhalen?????
Zoals bekend in Afrika is het internet lang niet overal beschikbaar. Op Loskopdam hadden wij helemaal geen internet zodat ik mijn verhalen niet kon verzenden. Wel heb ik mijn verslagen op mijn laptop gemaakt. Gisteren zijn wij van Johannesburg naar George gevlogen. Prima vlucht gehad. Echter.... op het vliegveld van George pakte ik mij koffer van de band en consteerde een open gemaakt kofferslot. Daar heb ik toen geen aandacht aan geschonken. In ons huisje wilde ik mijn verslag van die dag maken en deed mijn koffer open en merkte dat mijn laptop en film camera waren verdwenen. Uit de koffer gestolen op het vliegveld van Johannesburg. De reisverslagen die ik had opgeslgen kan ik dus niet meer verzenden. Ook de opgeslagen foto's niet. Heel triest dat dit mij moet overkomen. Weg film, weg laptop. Gelukkig heb ik wel alle fotos nog op de camera's. Ik zal als ik daar tijd voor heb rechtstreekse verslagen op het reisblog typen. Dat kost mij nu teveel tijd. Jullie zijn nu op de hoogte. Ik heb op het politieburo vaan George aangifte gedaan. Daar 2 uur gezeten voor de verzekering.
Heel jammer.
Groeten van ons allemaal.
De laatste nacht in Midrand (Guinea Lodge) en daarna op weg naar George en Wilderness
Na de consternatie van gisteravond met het zoeken naar Guinea Lodge, hebben wij toch een uitstekende nacht gehad in Midrand. Franz verzorgde dit keer voor ons het ontbijt omdat Rudi met een groep op reis was. Na het ontbijt zijn de auto's ingeladen en zijn wij naar de airport in Johannesburg gereden. Onze auto's moesten voor 10.00 uur worden ingeleverd. Om de wachttijd enigszins te bekorten zijn tal van winkels uitgebreid bekeken. De bagage is tijdig ingeleverd. Rond 13.00 uur hebben wij op het vliegveld ingecheckt. Ons vliegtuig zou om 13.45 uur naar George vertrekken.
De vlucht met Mango Air verliep voorspoedig. Om precies half 5 landde het vliegtuig in George. Onze koffers waren snel uitgeladen. Gerben constateerde meteen dat zijn koffer open was geweest, het slot was eraf. Kennelijk gecontroleerd door de douane bij het scannen, was zijn eerste gedachte. Er is op dat moment niet verder bij stilgestaan. Pas in de avond, toen ik in Wilderness aan mijn verslag wilde werken, is ontdekt dat zowel mijn laptop als filmcamera uit zijn koffer waren verdwenen. Dit betekende dat alle reisverslagen die er de laatste dagen waren gemaakt, ook waren verdwenen. Ook alle foto's die op deze laptop waren gezet. De dief heeft er waarschijnlijk niets aan omdat de laptop met een wachtwoord was beveiligd. De camcorder is een ander probleem. Alle gemaakte filmbeelden zijn jammergenoeg ook weg. Doodzonde. Morgen gaan Ernst en ik aangifte doen van deze diefstal bij de politie in George.