Volvo Ocean Race 2014

Terwijl wij van Robbeneiland terugkeerden in Kaapstad, was ons wel bekend dat Kaapstad een wedstrijdplaats was in de Volvo Ocean Race. In Waterfront was een groot deel van de haven ingericht met allerlei stands van de grote sponsoren. Op een gegeven moment begon een omroepster via een geluidsinstallatie om te roepen dat het eerste schip bijna de haven van Kaapstad zou binnenlopen. In de haven van Waterfront was het daarom een drukte van jewelste. Later bleek ons dat Kaapstad de eerste finishplaats was nadat de zeilboten 25 dagen geleden in Valencia (Spanje) waren gestart. Alle schepen waren dus al 25 dagen onderweg zonder een haven te hebben aangedaan. Terwijl wij een uur hadden gewacht kwam het eerste schip de haven van Kaapstad binnenvaren. Het was de Abu Dhabi uit de Verenigde Arabische Emiraten. Het zeilschip werd vergezeld van een aantal kleinere zeilschepen die luid toeterend de Abu Dhabi verwelkomden. Voor ons was het eigenlijk een unieke gebeurtenis om de eerste finish van de Volvo Ocean Race mee te maken. Dat gebeurt niet dagelijks. Een kwartier later kwam de tweede boot de haven binnenvaren. Ook dat schip werd met luid getoeter onthaald. De schippers van beide schepen werden geintervieuwd via de enorme geluidsinstallatie zodat iedereen kon meeluisteren naar de ervaringen van beide schippers. Uiteraard heb ik foto's gemaakt van de binnenkomst van de twee zeilschepen. Ik vond het leuk om ook dit zeilspectakel te noemen in ons reisblog. Indien mogelijk zal ik ook foto's van dit evenement toevoegen. Het is afhankelijk of er goed internet aanwezig is.

Dagje Robbeneiland

Eindelijk is het dan zover. Vandaag gaan wij Robbeneiland bezoeken. Lukte het ons 3 jaar geleden niet vanwege een personeelsstaking, dit keer is alles goed gegaan. Tamara heeft voor ons de boeking naar Robbeneiland verzorgd en de kaarten uitgeprint. De boottocht naar het eiland kostte 280 Rand per persoon. Dit is inclusief de busreis op het eiland. De weersomstandiheden waren ideaal. Volop zon en weinig wind. Voor Cobie een must want die heeft last van zeeziekte.

Om op tijd in de haven van Kaapstad te zijn, waren wij vroeg opgestaan. Om kwart over 9 vertrokken wij uit Somerset West. Er waren geen files zodat wij ruim op tijd in het Waterfront arriveerden. De boot lag al gereed. Er konden 134 passagiers op deze boot.

Om kwart voor elf vertrok de boot. In een vrij laag tempo overbrugde dit schip de 9 km naar Robbeneiland. De reis duurde een uur. Op het eiland aangekomen stonden er al enkele bussen te wachten. In iedere bus was een gids aanwezig die ons vertelde wat er zoals op het eiland was te zien. Ook over de historie van het eiland werd het een en ander verteld. Een zeer deskundige gids mogen wij stellen. Hij liet ons de begraafplaats zien van de lepra patiënten die vanwege hun ziekte naar Robbeneiland waren verbannen. Robbeneiland was destijd ook een leprakolonie.

Daarna is het een gevangenis geworden. Ontsnappen van dit eiland is onmogelijk. In de zee rond het eiland zwemmen haaien en de afstand naar de kust bedraagt 9 km. Die afstand naar de vaste wal zwemmen in koud zeewater lukt niet.

Op het eiland was een kerkgebouw en een school. In de kerk heeftbischop Tuto ooit een kerkdienst geleid. De school is niet meer in gebruik. Hoewel er 230 mensen op het eiland wonen, gaan de kinderen in Kaapstad naar school. Iedere dag met de boot heen en weer.

Na de bustocht van ruim een uur kregen wij een andere gids die ons rondleidde door het gevangeniscomplex waar Nelson Mandela en vele andere zwarte politieke gevangenen gedurende vele jaren waren opgesloten. De gids zelf was ook een ex-gevangene. Hij vertelde ons hoe het er in die tijd in de gevangenis aan toeging. Wij kregen een uitgebreide toelichting op de luchtplaats van de gevangenen. Ook mochten wij het cellencomplex waar Nelson Mandela gevangen heeft gezeten, uitgebreid bekijken. In de cel waar Mandela zat, was een krukje en een wc zichtbaar. Het is een ongelooflijk kleine cel van een meter of 2 meter bij 1,5 meter. Daar mocht men hij zijn gevangenschap doorbrengen.

Aan de hand van foto's konden wij zien dat de gevangenen stenen moesten bikken. Zij zaten in de brandende zon op de binnenplaats te werken. Ook hadden wij bij de bustocht ook gezien in welke steengroeve Mandela moest werken.

Na dit alles bezichtigd te hebben, konden wij lopend van het gevangeniscomplex naar de haven. Dit was "de walk to freedom" die Mandela bij zijn vrijlating ook heeft afgelegd.

Al met al was het zeer de moeite waard om met eigen ogen te zien en te horen wat de gevangenen op Robbeneiland hebben meegemaakt. Je krijgt dan respect waarvoor deze mensen gestreden hebben. Zij verzetten zich tegen de onderdrukking van de zwarte bevolking en tegen het apartheidsregiem van de toenmalige blanke regering van het land. Uiteindelijk heeft hen dit de overwinning opgeleverd. Het misdadige apartheidssysteem is afgeschaft en alle politieke gevangenen vrijgelaten. Nelson Mandela is zelfs de eerste zwarte president van Zuid-Afrika geworden. Hij overleed in 2013 op 95 jarige leeftijd. Uiteraard zal ik een aantal foto's van deze dag toevoegen.

Rondje Kaapsstad

Vandaag stond Kaapstad op het programma. Ook dit keer viel er tijdens het ontbijt nog steeds regen uit de lucht. Wij besloten om toch van ons programma af te wijken en een rondreis te maken over het

Kaaps schiereiland. Wij volgden de route langs de kust naar Muizenberg. In St. James zijn wij even zijn gestopt om naar de fraaie gekleurde strandhuisjes te kijken. Dit dorpje is daar bekend geworden door de fel gekleurde strandhuisjes. Via Fishhoek belanden wij in Simonstown. Dit stadje is tijdens het Apartheidsregime gezuiverd van alle niet blanken. Alle niet blanke inwoners moesten gedwongen verhuizen naar townships. Gelukkig is daar nu niets meer van te merken. Het is een multiculturele stad geworden.

Bij The Boulders is opnieuw een stop gemaakt om de ronde afgesleten rotsblokken in zee te fotograferen. In dit gebied bevindt zich ook een pinguinkolonie die wij uiteraard ook hebben bezocht.Op de hellingen van de heuvels troffen wij de eerste geel bloeiende prothea's aan die uiteraard ook op de foto zijn gezet. De prothea is de nationale bloem van Zuid-Afrika. Als het lukt, willen wij de botanische tuin van Kirstenbosch ook nog bezoeken. Daar staan honderden bloeiende prothea's.

Bij Smitswinkel Bay zijn wij doorgestoken naar de andere kant van het schiereiland. Kaap de Goede Hoop wilden wij niet bezoeken omdat wij daar al waren geweest. Langs de prachtige kust zijn wij via Hout Bay naar Camps Bay gegaan waar een strandwandeling is gemaakt. Op de rotsblokken is wat uitgerust en op een terras nog iets gedronken. Camps Bay een een hele mooie kustplaats met alle (westerse) luxe die daarbij hoort. Er is een parelwit strand en er zijn heel veel restaurants en terrasjes.

Via Sea Point breikten wij Kaapstad. Sea Point is heel erg toeristisch. Er staan heel veel hotels. Ook het hotel waar wij in 2011 met Jan en Jannie hebben gelogeerd stond er nog. Wij passerden daar ook het grote voetbalstadion waar in 2010 een aantal WK voetbalwedstrijden zijn gespeeld. Iets verderop ligt het Waterfront waar wij morgen naar toegaan. De boot naar Robbeneiland vertrekt vanuit het Waterfront havenbebied.

Vanuit Kaapstand zijn wij rechtstreeks naar Somerset West gereden. Morgen is er weer een dag. Voor ons een hele belangrijke. Dan kan onze wens om het Robbeneiland te bezoeken eindelijk in vervulling gaan. Dan bezoeken wij de plek waar Nelson Mandela 27 jaar gevangen heeft gezeten. Daarover morgen meer.

Stellenbosch in de regen

Was het gisteren een bloedhete dag, vandaag was het weer totaal omgeslagen

In Stellenbosch is een hele leuke winkel genaamd "Oom Sammie se winkel" waar van alles te koop is. Daar hebben wij wat rondgekeken en zijn daarna naar een ander wijndomein gereden genaamd "Vergelegen". Dit wijndomein is in 1700 gebouwd door een van der Stelt. Je gelooft het niet, maar dit domein is gebouwd met behulp van vele slaven. Op de tekeningen was een groot slavenhuis zichtbaar waarin tussen de 200 en 300 slaven waren ondergebracht. Uit de statistieken bleek dat vele slaven uit Madagaskar, India en Indonesië en deels uit West-Afrika waren gehaald. Zelfs de namen en de leeftijden stonden vermeld. Ook de prijs waarvoor deze slaven waren gekocht en wie de eigenaar was stond vermeld. Sommige slaven waren voor 55 Rand gekocht. Je kunt het je nauwelijks voorstellen in wat voor omstandigheden deze mensen moeten hebben geleefd.

Wat er nu resteert is een schitterend wijndomein waar de luxe vanaf straalt. Het kan niet op. Een tuin met bomen die meer dan 300 jaar oud zijn. Ook blijkt dat het domein diverse eigenaren heeft gehad. Veel Engelse eigenaren. Toen het domein ernstig was verpaupert , is het in 1941 verkocht, waarna de huidige eigenaarr alles weer in oude glorie heeft hersteld. Zodra ik de foto's op mijn tablet heb geïmponeerd, zal ik ze toevoegen aan het reisblog. Het zijn prachtige foto' . Een bezichting van dit wijndomein is zeer de moeite waard.

Morgen zijn de weersomstandigheden iets beter. Dan gaan wij zeker naar Kaapstad om de stad te verkennen. Morgen verder.

Bezoek aan Stellenbosch en aan wijndomein Graff

Vandaag staat een ontmoeting op het programma van Gerdi, een achternicht van Ernst. Zij heeft 17 jaar in Nederland gewoond en gewerkt en is verleden jaar (2013) weer teruggekeerd naar Zuid-Afrika, waar zij ook was geboren. Gerdi is een dochter van Rita, die wij in Pretoria hebben ontmoet. Gerdiwilde ons rondleiden in Stellenbosch, waar zij op dit moment woont en werkt.

Wij hadden om 12.00 uur afgesproken bij "Oom Sammie se winkel" in de dorpsstraat in Stellenbosch. Na eenhartelijke ontmoeting zijn wij langs een aantal fraaie gebouwen gewandeld waaronder het Kruidhuis van de VOC. Op de gevel van dit gebouw staat nog het wapen van de VOC. Voor de deur staan nog twee kanonnen uit die tijd. Op de gevel staat het jaartal 1777.

Daarna zijn wij doorgelopen naar "De Oude Bank". Dit was vroeger een bankgebouw. Nu is het een café waar veel studenten komen. Wij hebben daar op het terras koffie gedronken. Een aantal straatmuzikanten vermaakten ons met hun muziek. Daarna zijn wij nog een eind door de stad gelopen. Voor Gerben en Cobie was dit een hernieuwde kennismaking met deze stad. In 2011 waren zij hier met Jan en Jannie. Stellenbosch, gesticht door Simon van der Stel, is en blijft een prachtige stad. Het was in de VOC-tijd de derde stad van de VOC. Veel huizen uit die tijd zijn bewaard gebleven.

Wij hebben met Gerdi geluncht op een schitterende wijngoed van de heer Graff. Het is verbazingwekkend hoe mooi dit wijndomein is aangelegd en wordt onderhouden. Naast de diverse druivenrassen staan hier ook grote aantallen olijfbomen die op dit moment al vruchten begonnen te krijgen.

Na de lunch zijn wij naar de wijnmakerij gegaan om een aantal heerlijke Zuid-Afrikaanse wijnen te proeven. Ook dit wijncomplex is schitterend aangelegd en wordt keurig onderhouden.

Het domaine is eigendom van de heer Graff. Deze Engelsman heeft kapitalen verdiend in de diamantindustrie. Hij heeft wijn wijngoed fantastisch ingericht. Overal mooie planten, bomen en heel veel kunst. Op verzoek van Gerdi kregen wij een rondleiding waarbij ons veel werd verteld over de wijnproduktie en de schitterende kunstobjecten die op het park en in de gebouwen staan opgesteld. Prachtige schilderijen op vele plaatsen in het gebouw. Een lust om naar te kijken. Dit alles gemaakt door Zuid-Afrikaanse kunstenaars.

Na deze rondleiding zijn wij een aantal wijnen gaan proeven. In tegenstelling tot Zuid-Frankrijk, moest er hier voor iedere wijn die je wilde proeven, 10 rand per persoon worden betaald. Onze wijn proeverij was een geslaagde happening. Zeker bij de hoge temperaturen van rond de 32 graden, smaakten de rosé en de witte wijnen uitstekend. Alle geproefde wijnen waren van uitstekende kwaliteit. Uiteraard is wat wijn gekocht.

Na de wijnproeverij zijn wij weer teruggereden naar Stellenbosch waar wij Gerdi weer hebben afgezet bij haar auto. Wij zijn daarna doorgereden naar het kustplaatsje Strand waar nog een strandwandeling is gemaakt. Ernst en Corrie hadden dit dorp 11 jaar geleden bezocht en wilden er nog eens kijken. Nadat wij de zon hebben zien ondergaan, zijn wij net voor de invallende duisternis teruggereden naar onze B & B in Somerset West.

Allemaal hebben wij ontzettend genoten van de ontmoeting met Gerdi. Als dank voor deze dag is haar een fles heerlijke witte wijn overhandigd en een tas vol met Nederlandse lektuur (een aantal bladen en boeken). Gerdi vond dit geweldig en gaat alle bladen en boeken in de komende dagen uitlezen. Voor ons was dit weer een geslaagde dag.

Onderweg naar Johannesburg

Ook dit reisverslag schrijf ik opnieuw omdat dit op mijn gestolen laptop stond.

Vrijdag 24 oktober 2014

Na de consternatie van gisteravond met het zoeken naar Guinea Lodge, hebben wij toch een uitstekende nacht gehad in Midrand. Franz verzorgde dit keer voor ons het ontbijt omdat Rudi met een groep op reis was. Na het ontbijt zijn de auto's ingeladen en zijn wij naar de airport in Johannesburg gereden. Onze auto's moesten voor 10.00 uur worden ingeleverd. Om de wachttijd enigszins te bekorten zijn tal van winkels uitgebreid bekeken. De bagage is tijdig ingeleverd. Rond 13.00 uur hebben wij op het vliegveld ingecheckt. Ons vliegtuig zou om 13.45 uur naar George vertrekken.

De vlucht verliep voorspoedig. Om precies half 5 landde het vliegtuig in George. Onze koffers waren snel uitgeladen. Gerben constateerde meteen dat zijn koffer open was geweest, het slot was eraf. Kennelijk gecontroleerd door de douane bij het scannen. Er is op dat moment niet verder bij stilgestaan. Pas in de avond, toen ik aan mijn verslag wilde werken, is ontdekt dat zowel mijn laptop als filmcamera uit zijn koffer waren verdwenen. Dit betekende dat alle reisverslagen die er de laatste dagen waren gemaakt, ook waren verdwenen. Ook alle foto's die op deze laptop waren gezet. De dief heeft er waarschijnlijk niets aan omdat de laptop met een wachtwoord was beveiligd. De camcorder is een ander probleem. Alle gemaakte filmbeelden waren jammergenoeg ook weg. Doodzonde. Morgen gaan Ernst en ik aangifte doen van deze diefstal bij de politie in George.

Sommerset West

De dag begon vroeg. Vandaag is onze laatste dag in Hermanus. Om 9 uur zou de boot vertrekken voor de "walvisjacht". De haven was slechts 5 minuten verwijderd van onze B & B. 'House on Westcliff 96'.Wij gingen dus lopend naar de boot. Net als gisteren waaide het nog steeds erg hard. Windkracht 6 tot 7 met witte schuimkoppen op de golven. De eerste bootverhuurder deelde ons mee dat hij niet zou uitvaren. Teveel wind. De andere twee twijfelden. Gezien de enorme golven en de harde wind hebben wij zelf besloten om niet de zee op te gaan. Een van de redenen was de mededeling van Feikje, mijn zus, die ooit in Harmanus ook walvissen van dichtbij wilde bekijken. Vanwege de harde wind besloot de schipper toen na een 3 kwartier varen, om terug te keren naar de haven. Dit risico wilden wij niet lopen.

Wij zijn dus teruggelopen naar onze B & B en hebben de sleutels van onze kamers ingeleverd. Wij besloten de kustroute te volgen naar onze volgende bestemming in Somerset West. In het dorpje Kleinmond is een korte tussenstop gemaakt.

In Betty's Bay is een tweede tussenstop gemaakt bij de pinguinkolonie. Er leven daar honderden pinguins bij Holbaaipunt. Veel van de pinguins hadden jongen. Ook huisden er veel aalscholvers. Vanaf dit punt is de kustroute verder gevolgd naar Go

rdonsbay. Vandaar uit was het nog slechts 20 km rijden naar Somerset West. Een schitterende route met prachtige vergezichten over de zee. Alle plaatsen liggen aan de grote Fals Bay. Het water van de zee kleurde hier azuurblauw. Langs deze route zagen wij ook de eerste bloeiende prothea's in het wild.

Rond drie uur arriveerden wij bij onze bestemming en werden welkom geheten door Tamara, de eigenaresse. Zij verwelkomde ons hartelijk. Zij en haar man Jan Rens runnen sinds een jaar deze B & B. Een jaar geleden zijn zij naar Zuid-Afrika geëmigreerd om een nieuwe uitdaging aan te gaan.

Tamara nodigde ons direct uit voor een braai die zij vanavond voor de Nederlandse gasten wilde organiseren. Uiteraard accepteerden wij die uitnodiging.

Bij deze B & B was ook een klein zwembad aanwezig. Daar is meteen gebruik van gemaakt.

De kamers zijn keurig ingericht. Ze zijn niet al te groot. Nadat wij de koffers hadden uitgepakt, hebben wij ons in de prachtige tuin lekker kunnen ontspannen. Morgen ontmoeten wij een achternicht van Ernst in Stellenbosch. Wij hebben afgesproken bij "oom Sammie se winkel", de bekendste plak in heel Stellenbosch.

Walvissen spotten in Hermanus

Vandaag wilden wij met een boot naar de walvissen in de baai van Hermanus. Er waaide een zeer harde wind over de baai. Onze hoteleigenaar betwijfelde of de boten wel zouden uitvaren. Omdat de zon volop scheen zijn wij van ons hotel naar de oude haven van Hermanus gewandeld. Langs de gehele kust is een fraai wandelpad aangelegd. Ernst zag vlak voor de kust de eerste walvis stoom afblazen. Corrie heeft precies op het juiste moment enkele foto's genomen van een walvis die een hoge sprong maakte. De twee foto's zijn meteen aan ons reisblog toegevoegd. Een tweede kans krijg je waarschijnlijk niet meer.

De kuststrook bij Hermanus bestaat uit ruige rotsen. Door de harde wind spatten de golven uiteen tegen de rotsen waardoor wij ook daarvan een prachtige foto hebben genomen en op ons blog geplaatst.

De boottocht is vanwege de harde wind uitgesteld tot morgenochtend 9 uur. Hopelijk is de wind dan gaan liggen zodat wij de walvissen van zeer dichtbij kunnen fotograferen. Uiteraard plaatsen wij dan de foto's weer op ons blog.