Donderdag 9 oktober 2014

De wekker liep vroeg af. Om 06.30 uur zou het busje van Vlastuin Tours ons ophalen. Iets voor half 7 werd er aangebeld en stond chauffeur Piet klaar om onze koffers in te laden. Direct daarna zijn wij doorgereden naar de Willem Barentzstraat waar Ernst en Corrie ook al klaarstonden.
De route naar Schiphol was gelukkig zonder files zodat wij om kwart voor 8 voor de vertrekhal op Schiphol werden afgezet. Onze eerste actie was Zuid-Afrikaanse randen ophalen bij het Grens Wisselkantoor. Gerben had via het internet randen besteld. Ernst had daar telefonisch randen besteld. De eerste tegenslag was dat er voor Gerben geen randen waren gereserveerd. De tweede tegenslag was dat Gerben 11,90 Rand voor 1 Euro kreeg terwijl een koers was afgesproken van 13,2. Uiteraard werd dit niet geaccepteerd. Na veel gedoe wilde de baliemedewerkster ons ter wille zijn door een betere koers voor ons te hanteren. Dat scheelde 600 Rand. Uiteraard kreeg Ernst nu ook meer waar voor zijn geld.
Daarna begon het grote wachten. Eerst door de douane en vervolgens door de scanners. In de rij vlak voor ons stond een bekende Nederlander. Foppe de Haan. Hij reisde ook naar Johannesburg waar hij vermoedelijk naar zijn voetbalclub zou gaan om die van adviezen te voorzien.
De vliegreis zelf verliep zonder problemen. Wij zaten in een Boeing 777 type 200 van de KLM met 3 stoelen links, 3 stoelen in het midden en 3 stoelen rechts. Voor ons een prettige indeling omdat wij langs een looppad zaten. Wij konden onze benen regelmatig strekken. De verzorging in het vliegtuig was uitstekend. De KLM staat daarom bekend.
Vanwege de test van een nieuwe computersysteem voor de belading van de vracht, vertrokken wij 35 minuten te laat. De gezagvoerder lichtte ons vroegtijdig in over deze vertraging. Gedurende reis is wel tijd teruggewonnen. Ongeveer 20 minuten te laat arriveerden wij op O.R. Tambo, de huidige naam voor de luchthaven in Johannesburg. Onze koffers konden wij snel van de lopende band afhalen. In de hal stond Rudi ons al op te wachten. Hij bracht ons in 20 minuten naar zijn Guinea Lodge waar hij ons naar onze kamers bracht. Een mooie kamer met alles erop en eraan.
Wij hebben nog tot 23.35 uur buiten op het terras gezeten bij een heerlijke temperatuur van rond de 25 graden. De avond werd afgesloten met een stevig onweer. Onze eerste lange reisdag zat er op.

Vrijdag 10 oktober 2014

Met Rudi, eigenaar van Guinea Lodge afgesproken om 09.00 uur te ontbijten. De eigenaren Rudi en Franz zijn Duitsers en hebben hun Lodge 20 jaar geleden gestart. Rudi verzorgde voor ons het ontbijt met verse broodjes van een Oostenrijkse bakker die ook in Midrand woont. Het was zoals gebruikelijk in Zuid-Afrika, een prima ontbijt.
Vandaag stond in het teken van een familiebezoek in Johannesburg. Ernst heeft afgesproken dat zijn neef Janny ons rond 11.00 uur komt afhalen. Janny was er om iets over 11. In zijn mooie witte Mercedes 220 bracht hij ons naar zijn woning in Pretoria. Een prachte woning in een goed beveiligde woonwijk van de wijk Germiston. Kort daarna arriveerde Hilda, de nicht van Ernst. Zij moest die dag nog werken. Hilda is lerares Afrikaanse taal op het Sint Johns College, een particuliere Engelse school. Pretoria. Het was een hartverwarmend welkom. Vijf jaar terug waren Janny en Hilda voor het laatst in Nederland geweest en hadden zij overnacht bij Ernst en Corrie in hun Friese vakantiewoning. Hilda vond het fantastisch dat wij met hen hadden afgesproken in Zuid-Afrika. Uiteraard werden familieverhalen uit het verleden opgehaald. Met Janny hebben wij in een doe het zelfwinkel een staalborstel gekocht om zijn braai schoon te maken. Ernst en ik hebben nog een paar stekkers gekocht voor onze elektronische apparatuur. Ook is bij Vodacom een prepaid telefoonkaart aangeschaft om in Zuid-Afrika (goedkoper) te kunnen bellen. Helaas paste een dergelijke telefoonkaart niet in de Nokia van Cobie. Deze was alleen geschikt om in Nederland te kunnen bellen.
Na deze inkopen hebben wij het huis van Thijs en Irene Basson bezocht. Irene is een dochter van Hilda en Janny. Zij bewonen een zeer mooie woning in de buurt. Thijs heeft ons rondgeleid in dit huis dat in 1920 was gebouwd. Na deze bezichtiging hebben wij ons klaargemaakt voor een Zuid-Afrikaanse braai. Janny had een enorme hoeveelheid vlees op de braai gegooid. Aan de grote ovale tafel in de woonkamer hebben wij genoten van deze braai. Thijs, Ilse en de kinderen Daniel en Louise waren daar uiteraard ook bij. Het familietreffen en de braai waren de hoogtepunten van deze eerste vakantiedag.
Janny bracht ons s avonds weer terug naar Guinea Lodge. Ook hij vond het geweldig om de familie uit Nederland na 5 jaar weer terug te zien. Hilda en Janny zijn steevast van plan om volgend jaar naar Nederland te komen.
Vermeldenswaardig is het grote schilderstalent van Louise. Deze 12 jarige kleindochter van Janny en Hilda heeft op haar slaapkamer tal van zelf gemaakte schilderijen aan de muur hangen. Ook Ilse, dochter van Janny en Hilda, blijkt een muzikaal talent. Zij bespeelt 7 instrumenten en treedt regelmatig op in Johannesburg. Zij speelt onder andere piano en saxofoon in een restaurant en een soort casino. Naast deze muzikale activiteiten geeft Ilse nog les op dezelfde school als haar moeder.

Zaterdag 11 oktober 2014

Na het ontbijt bracht Rudy ons naar het vliegveld van Johannesburg waar wij onze huurauto’s moeten ophalen. Rudy zette ons af bij het loket van Budget Cars, zodat wij niet al te ver met onze koffers hoefden te slepen. De auto’s waren snel geregeld. Wij konden de zelf ophalen in de parkeergarage. Ernst kreeg een Volkswagen Jetta, Gerben kreeg een Nissan Almera toegewezen. Beide auto’s waren splinternieuw. Vanuit de parkeergarage volgden wij de autosnelweg naar Pretoria. Onze autos waren voorzien van een receiver waarmee de tol werd automatisch werd betaald. Bij Budget Cars is daarvoor een bedrag op onze creditkaart geblokkeerd, zodat aan het eind van de vakantie alle tolbedragen worden verrekend.
De route ging voornamelijk over de tolweg N1. Op de hoogte van Pretoria begon het te regenen. De hele verdere route regende het. Vlak voor Kranskop Tolplaza hebben wij in een wegrestaurant koffie gedronken. In het wegrestaurant ontstond twijfel over de route die wij moesten volgen. De Tomtom was geprogrammeerd op coördinaten die Cobie had doorgegeven. De Tomtom gaf aan dat wij nog 210 km moesten rijden. Wij hadden ernstige twijfels. De ober in het restaurant vertelde ons dat Vaalwater ongeveer 60 km verder was. Wij hebben verder de routebeschrijving gevolgd die Rock Lodge ons had verstrekt. Zonder noemenswaardige problemen bereikten wij onze bestemming.
Bij het toegangshek aangekomen, bleek dit gesloten. Op het hek stond het telefoonnummer dat wij moesten bellen. Ernst heeft het nummer gebeld met zijn Afrikaanse telefoon maar dit nummer bleek onbereikbaar. Mogelijk vanwege het slechte weer. Terwijl wij voor het hek stonden barstte een hevig onweer los. Uiteindelijk heeft Ernst met zijn Nederlandse telefoon nogmaals het aangegeven nummer gebeld. Toen werd het hek wel gelukkig geopend Wij volgden een onverharde zandweg naar de receptie.
In de stromende regen werden wij welkom geheten door de receptioniste die ons de weg wees naar de grote vakantiewoning op het park. Er was echter een groot probleem omdat de elektriciteit was uitgevallen. Doorgaans duurde dat hooguit 2 uur. Vandaag dat het park al de hele dag zonder stroom. Met kaarsen konden wij ons verblijf een heel klein beetje verlichten. Koken was niet mogelijk. De receptioniste bood aan om voor het eten te koken. Zij beschikte over een gaskooktoestel en kon dus wel koken. De maaltijd werd bij kaarslicht genuttigd maar smaakte prima. De fles wijn die wij van Janny hadden gekregen maakte alles goed. Wij vanwege de elektriciteitsstoring wel vroeg gaan slapen. Wel hebben wij gezamenlijk besloten eerder te vertrekken als er morgen nog een elektriciteitsstoring is. Nies werkte, geen koelkast, geen kookplaten, geen licht, geen warm water hetgeen niet de bedoeling is. Morgen verder.

Zondag 12 oktober 2014

Vanochtend vroeg ontwaakt. Nog steeds geen elektriciteit. Balen…. De waterdruk was nu ook aanzienlijk minder. Douchen konden wij wel vergeten. Met koud water douchen liever niet. Een bediende kwam even later een grote thermoskan brengen met heet water voor koffie en thee en een aantal kleine waterflesjes. Onze receptioniste kwam vertellen dat de storingen tot maandagochtend zouden voortduren. Zij verontschuldigde zich diverse keren voor het ongemak. Uiteraard kon zij het ook niet helpen dat deze situatie zich voordeed. Wij besloten om te vertrekken. Cobie heeft nog naar onze volgende bestemming gebeld om te informeren of er plaats was. Die was er gelukkig.
Om een uur of 10 zijn wij van Rock Lodge vetrokken richting Haenertsburg. Volgens de Tomtom een afstand van 270 km. Ernst en ik hebben onze navigatiesystemen op elkaar afgestemd zodat wij dezelfde route zouden rijden. Dit keer konden wij het toegangshek van Rock Lodge handmatig openen. Deels reden wij de weg weer terug door Vaalwater naar de N1. Binnen een half uur bereikten wij de N1. Langs de N1 heeft Gerben nog getankt en hebben wij koffie gedronken in een wegrestaurant. Meteen wat gegeten. Daarna rechtstreeks naar Haenertsburg gereden.
Wij bereikten onze bestemming redelijk vroeg in de middag. De receptioniste heette ons hartelijk welkom en begeleidde ons naar onze huisjes. Het waren 2 persoons huisjes in een aparte bouwstijl. Heel leuk en comfortabel ingericht. Hier was gelukkig wel elektriciteit. De koelkast werkte hier prima. Alle boodschappen zijn direct in de koelkast gelegd. Gelukkig was hier wel internet zodat wij vanaf dit adres onze familie kunnen informeren over onze reis. Dit was de eerste keer dat wij over een goede internetverbinding beschikten.
Op het terras van PENNEFEATHER hebben wij nog wat gegeten en gedronken. Na deze maaltijd nog het kleine dorpje verkend.
En bij de afslag naar het dorp een grote zak sinaasappelen gekocht bij een handelaar. Een hele grote zak voor slechts 20 rand. Daar heeft Gerben zijn reisverslag nog bijgewerkt. De bedoeling is om dit later op de avond op het internet te zetten. Reacties zijn niet nodig daar mijn mailbox anders volloopt.

Bij het volgende verslag zal ik fotos toevoegen. Het was al een heel gedoe om dit netjes op de site te krijgen. Volgende keer verder.